1. Otchłań zrodziła się wraz z pojawieniem się w rozumowaniu człowieka zdolności do rozróżniania dobra i zła.
2. Dualizm ukształtował świadomość czystości i grzeszności oraz wielu innych wątpliwych kodów moralnych.
3. Nastąpiło odseparowanie idealnego świata duchowego od nieidealnego świata codziennych zjawisk. Ten pierwszy jest reprezentowany przez najwyższą triadę Drzewa Życia, a ten drugi przez sefiry 4-10. Człowiek został ,,wygnany z Raju”, wyschły cztery rzeki Edenu (zob. Księga Rodzaju 2:10-14) i Eden (hebr. ,,ogród”) stał się Edin (sumer. ,,pustynia”).
4. Tym sposobem została zniszczona pierwotna harmonia Środkowego Filaru (rys. 1) i nastąpiło tąpnięcie sefir Tifaret, Jesod i Malkut o ,,piętro” niżej (rys. 2).
5. W miejscu tąpnięcia wyłoniła się jedenasta, ,,fałszywa” (czytaj: iluzoryczna) sefira zwana Daat. Jest ona iluzoryczna, albowiem po prostu stanowi wspomnienie po pierwotnej lokalizacji Tifaret: Boże Imię przypisane Tifaret to JHVH Eloah va-Daat.
6. Przywrócenie naturalnego porządku nie jest możliwe ze względu na dar pamięci.
7. Zadaniem Mistrzów jest przekraczanie Otchłani tak często, jak tylko to możliwe. Dzięki temu jej jałowa gleba zostanie nawodniona krwią (czytaj: życiem) ich myśli, słów i czynów. Stworzy pożywkę do tego, aby mogło zakwitnąć tam życie (rys. 3). Takie jest znaczenie róży niebiańskiego heksagramu (zob. 777, kolumna CXXIV).
8. Róża jest nie tylko symbolem życia, ale i miłości, dzięki której możemy dokonać zjednoczenia przeciwieństw i ich ostatecznej anihilacji w ekstazie doświadczenia. Głębsza symbolika róży jest objaśniona w zerowym rozdziale Księgi kłamstw.
9. Wynikiem tego działania jest wyłonienie się doskonałej hermafrodytycznej nie-winności, stanu Ani-Ani, świadomości Pana, zwanej także świadomością Zeusa Arrhenothelusa i Fanesa Protogonosa.
10. Mistrzowie odrzucają możliwość wyzwolenia i wracają pod postacią Nirmanakaji, aby pomóc innym istotom postawić kolejny krok. Oddanie swego życia tej idei stanowi warunek wstępny członkostwa w A∴A∴ (zob. Mistrz Therion, Magick Without Tears, rozdział ,,Tajemni Przywódcy”). Dzięki temu dokonuje się ,,przymierze zmartwychwstania” (zob. Liber XV. Msza Gnostycka) oraz ostateczne zmieszanie życia indywidualnego z życiem uniwersalnym (zob. Liber Chet 3).