Na zajęciach z Tarota Thota co jakiś czas kursant/ka pokazuje mi swoją talię i wypytuje o jej wiek i wartość. Musimy jednak pamiętać, że nie każde podniszczone pudełko lub pożółkła instrukcja świadczy o tym, że mamy do czynienia ze starą edycją. Jak rozpoznać, że talia jest naprawdę vintage?
Przede wszystkim musimy przyjąć kryteria czasowe i cechy charakterystyczne produktu. Osobiście uważam, że za „stare” możemy uznać cztery pierwsze edycje, które ukazały się pomiędzy 1968 a 1986 rokiem. Mają jedną wspólną cechę: wymiary kart mierzą 140 x 95 mm, a także wiele różnic.
Sangreal 1968
Pierwsza edycja ukazała się w 1968 roku nakładem wydawnictwa Sangreal oraz Simpson Printing Company of Dallas. To amatorska, czarnobiała publikacja, do której produkcji wykorzystano zdjęcia ilustracji z pierwszego wydania Księgi Thota z 1944 roku. Szacuje się, że ukazało się 250 egzemplarzy i dziś to wydanie jest praktycznie nieosiągalne.
Llewellyn 1972 i 1973
Druga i tak naprawdę pierwsza profesjonalna edycja ukazała się w 1972 roku (nie w 1969, jak błędnie się przyjęło). Wydawcą był Llewellyn przy współpracy z Gradym McMurtrym, Lee Heflinem oraz Geralde Yorkem, któremu Harris zapisała w testamencie wszystkie obrazy kart.
Edycja ta była drukowana dwukrotnie: w 1972 roku w Hong Kongu i w 1973 roku w USA (plus dodruki). Następnie Llewellyn odstąpiło prawa do wydania kart wydawnictwu Weiser, które jeszcze w tym samym roku wznowiło nakład.
Wczesne wydruki miały dwa błędy: na karcie z Ósemką Kielichów brak numeru, a As Dysków był do góry nogami. Błędy te poprawiono w dodrukach. Jakość reprodukcji pozostawia wiele do życzenia. Niektóre karty są nieostre, a detale rozmyte.
Talia jest zapakowana w charakterystyczne dwuczęściowe pudełko: jedna część jest biała i ma symbol O.T.O., druga część jest złota.
Karty mają jasnobłękitne ramki, na których nie ma ani liter hebrajskich, ani znaków astrologicznych.
Do talii dołączona jest karta z informacją o O.T.O., na której znajduje się adres do Dublina w stanie Kalifornia.
U.S. Games i Weiser 1978
Trzecia edycja ukazała się w 1978 roku nakładem U.S. Games i Weiser.
Pudełko jest jednoczęściowe. Do talii dołączono książeczkę z esejami Friedy Harris, Jamesa Wassermana i Stuarta Kaplana. Obecna jest karta z informacją o O.T.O., ale tym razem brak na niej adresu.
W tej edycji po raz pierwszy dodano kartę z przypadkowo odwróconym do góry nogami czerwonym unikursalnym heksagramem na czarnym tle. Na poniższym zdjęciu karta zestawiona jest z symbolem na okładce pierwszego wydania Magick (1929). Położenie heksagramu na karcie rozpoznajemy dzięki różokrzyżowi znajdującemu się na rewersie.
Talia ma oryginalne ramki zaprojektowane przez Harris, lecz zamieniono ich kolor na zielony. Edycję tę wznawiano wielokrotnie do około 2000 roku. Starsze wydruki mają ciemniejsze ramki, a w nowszych zieleń jest rozjaśniona.
AG-Muller 1986
Czwarta edycja ukazała się w 1986 roku nakładem szwajcarskiej firmy AG-Muller i opiera się na ponownie sfotografowanych obrazach Harris.
Jednoczęściowe pudełko jest niebieskie i zdobi ją charakterystycznie przesunięta w prawo reprodukcja karty Magus.
Inną ważną cechą tej edycji są dodatkowe, odrzucone przez Crowleya dwie wersje karty Mag. Zastąpiły one unikursalny heksagram i kartę z informacją o O.T.O. Według mojej wiedzy, wydanie z 1986 roku jest jedyną dużą talią, która zawiera te wersje.
Obrazki są niewłaściwie zeskalowane i obcięte – w tej edycji ich szerokość jest mniejsza o około 3 mm. Widać to doskonale zwłaszcza na przykładzie kart dworskich.
Ramki są szarawe i zgodne z oryginalnym zamysłem Harris. Nowością jest dodanie do wszystkich asów liczby 1. Na zdjęciu poniżej zestawiono kartę z tej talii z kolorową wklejką w pierwszym wydaniu Księgi Thota, gdzie widać wyraźnie brak liczby w ramce nad obrazkiem. Na marginesie warto zauważyć, jak mocno nasycone są barwy w talii. Wprawdzie wydruki w 1944 roku nie były doskonałe, ale ich kolorystyka jest znacznie bliższa oryginalnym obrazom.
Do talii dołączono książeczkę z fragmentami tekstów z Księgi Thota.
Fotografie na podstawie zbiorów autora.
(c) Krzysztof Azarewicz